Toen ongeloof nog heel gewoon was – Paul Visser

De Bijbelverhalen van Abraham zijn misschien bij jou overbekend, net als bij mij. Ik heb zoveel keren over Abraham gehoord op school, op club en in kerkdiensten. Ik ben beeldend ingesteld en kan mij goed voor de geest halen, hoe ik op die momenten dacht over het leven van Abraham.

Ik was echt verrast tijdens het lezen van het boek ‘Toen ongeloof nog heel gewoon was.’ De verhaallijn van Abraham wordt chronologisch verteld en met zoveel verdieping. Op een manier zoals ik het nog niet eerder had ingezien, gehoord en begrepen.

Abraham wordt vaak de vader van alle gelovige genoemd. Daarbij denk ik aan iemand waarbij geloven gemakkelijk gaat. De Bijbelverhalen heb ik veelal rooskleurig beleefd en onthouden, maar in dit boek las ik de rauwheid van Abrahams leven.

Hij gelooft intens in God, maar daarnaast heeft hij ook periodes in zijn leven waarbij God niet op de eerste plaats komt, dat het stil is tussen God en hem en dat hij God niet vertrouwd op wat Hij beloofd heeft.

De belofte voor Abraham was dat hij een groot volk zou worden. Ondanks deze belofte heeft hij vraagtekens, twijfels en onzekerheden. Misschien herken je dat ook wel in je eigen leven. Of je lacht, net als Sara, vol ongeloof.

Te midden van al onze verkeerde keuzes, omzwervingen en tekortkomingen mogen wij bij God komen. Het woord ‘pelgrimage’ dat als ondertitel wordt vermeld, is een prachtig woord voor het leven met God. Het is een reis. Met als eindbestemming het eeuwige leven. Maar we zijn ook onderweg, gericht op het leven nu, hier op aarde, met alle seizoenen in het leven die we meemaken en de mensen die met ons meereizen. Samen volhardend vasthouden aan ons geloof in God!

De reis met God is in één woord samen te vatten voor ons allemaal: Genade. We hebben Gods genade nodig om bij Zijn volk te mogen horen. Net als onze voorvader Abraham!

PS: Ik heb nog een luistertip voor je. Bij Groot Nieuws Radio heeft Jorieke Eijlers een gesprek gehad met auteur Paul Visser over zijn boek en dat is zeker de moeite waard om te beluisteren!

Mooie zinnen:

Het is mij genoeg door U gezien en geliefd te zijn.
Je laat je vol overgave meenemen in een roeping waarmee God riep, maar onderweg raak je zo druk bezet met alles wat daarbij komt kijken, dat je aan geregeld contact met je Zender al minder toekomt.
Dat het gebed iets wordt van tussen neus en lippen door en op den duur zelfs stilvalt. Dat de Bijbel steeds vaker dicht blijft en je daar al minder aan minst. Loslaten gaat vanzelf, erbij blijven kost strijd.
Zó opgezocht door God, zó vergeven, zó gezegend, zó geleid door de Geest… en nu soms zó ver van huis.
De realiteit vraagt om een dagelijks leven bij een open bijbel.
Want Hij hoort er ons hart in dat klopt voor Hem, hoe het ook van slag is.
Geloven is geen dorre theorie, maar een dynamische relatie.
Het kan eindeloos duren, maar als God komt, is het toch precies op tijd.